پارادوکس دموکراتیک
شانتال موف در کتاب پارادوکس دموکراتیک برداشت نوینی از دموکراسی به دست میدهد که متضمن پذیرش وجه گریزناپذیر و ریشهکنناشدنی آنتاگونیسم در ساحت دموکراسی است. موف هشدار میدهد که انکار سرشت ذاتاً مناقشهآمیزِ سیاست دموکراتیک نهتنها نشانۀ پیشرفت نیست، بلکه میتواند تهدیدی جدی برای نهادهای دموکراتیک بهشمار آید. او با استعانت از آرای ویتگنشتاین و مفاهیم دریدایی در کنار ایدههای رالز و هابرماس و نظریههای چالشبرانگیز کارل اشمیت، تلاش میکند ماهیت پارادوکسیکال دموکراسی لیبرال مدرن را برجسته کند؛ دموکراسیای که در آن، «مخالف» نقش محوری دارد. موف به موازات تأکید بر روی پرکتیسها و مفصلبندی مفاهیم و رویکردهای مختلف پساساختارگرایانه و پستمدرن، از نیاز به قسمی بدیل برای چارچوب عقلباورانه یاد میکند تا از این رهگذر بتواند واقعیت بسیار اساسی ناظر بر اینکه «قدرت، برسازنده و مؤسس روابط اجتماعی است» را نیز وارد معادله کند.
ویژگیهای کتاب
| چاپ اول | 1404 |
|---|---|
| قطع | رقعی |
| جلد | شومیز |
| تعداد صفحات | 170 |
| شابک | 9786225613737 |
پدیدآورنده/گان کتاب
پویا نعمتاللهی
دکتر پویا نعمتاللهی (1352) دانشآموخته دکتری علوم ارتباطات اجتماعی از دانشگاه آزاد اسلامی است. او تحصیلات دانشگاهی خود را در رشتهی علوم مالی و اقتصاد انرژی آغاز کرد. ولی از ابتدای دهه 1380 وارد عرصهی فعالیت روزنامهنگاری شد که تاکنون ادامه دارد. در ابتدا تمرکز مطالب او در حوزههای نفت و اقتصاد سیاسی بود. همگام با روزنامهنگاری، تحصیلات تکمیلی را در حوزهی ارتباطات اجتماعی به اتمام رساند و سویههای نوشتاری و مورد علاقهاش در فعالیت روزنامهنگاری نیز به حوزههای مطالعات انتقادی و گفتمانی متمایل شد. در حال حاضر تمرکز مطالعاتی دکتر نعمتاللهی در حوزهی تحلیل گفتمان سیاسی و نظریهی گفتمان است. از ایشان مقالاتی در نشریات پژوهشی و در حوزههای یادشده منتشر شده است.
شانتال موف
شانتال موف متولد ۱۳۴۳ و نظریهپرداز سیاسی اهل بلژیک است که در دانشگاه وستمینیستر تدریس میکرد. معروفیت اصلی او به دلیل همکاری او با ارنستو لاکلائو برای بسط مکتب تحلیل گفتمان اسکس است. موف یکی از منتقدان اصلی نظریۀ دموکراسی مشورتی و طرفدار نوعی دموکراسی رادیکال است.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.